ฟิล์มโพลีไวนิลคลอไรด์ (pvc) สามารถแบ่งคร่าวๆ ได้เป็น 2 ประเภท คือ ฟิล์มพีวีซีแบบพลาสติก หรือที่เรียกว่าฟิล์มพีวีซีแบบอ่อน (Plasticized PVC Film) และฟิล์มพีวีซีชนิดไม่เป็นพลาสติก หรือที่เรียกว่าฟิล์มพีวีซีแบบแข็ง (Unplasticized PVC Film) ). ในหมู่พวกเขา PVC แบบแข็งมีสัดส่วนประมาณ 2/3 ของตลาด และ PVC แบบอ่อนคิดเป็น 1/3 WPC PVC วอลล์เปเปอร์ PVC เคลือบฟิล์ม โดยทั่วไปจะใช้สำหรับพื้นผิวของพื้น เพดาน และหนัง แต่เนื่องจาก PVC อ่อนประกอบด้วยน้ำยาปรับผ้านุ่ม (นี่คือความแตกต่างระหว่าง PVC แบบอ่อนและ PVC แบบแข็ง) จึงเปราะและจัดเก็บได้ง่าย ดังนั้นขอบเขตการใช้งานคือ ถูก จำกัด. พีวีซีแบบแข็งไม่มีสารทำให้อ่อนลง จึงมีความยืดหยุ่นที่ดี ขึ้นรูปง่าย ไม่เปราะง่าย ปลอดสารพิษ และปลอดมลภาวะ และมีเวลาในการจัดเก็บนาน ดังนั้นจึงมีคุณค่าต่อการพัฒนาและการใช้งานที่ยอดเยี่ยม สาระสำคัญของฟิล์มพีวีซีคือฟิล์มพลาสติกสุญญากาศ ซึ่งใช้สำหรับบรรจุภัณฑ์บนพื้นผิวของแผงต่างๆ ดังนั้นจึงเรียกอีกอย่างว่าฟิล์มตกแต่งและฟิล์มกาว และใช้ในหลายอุตสาหกรรม เช่น วัสดุก่อสร้าง บรรจุภัณฑ์ และยา ในหมู่พวกเขา อุตสาหกรรมวัสดุก่อสร้างมีสัดส่วนที่ใหญ่ที่สุด คิดเป็น 60% รองลงมาคืออุตสาหกรรมบรรจุภัณฑ์ และอุตสาหกรรมอื่น ๆ อีกหลายรายการที่มีการใช้งานขนาดเล็ก
ขั้นตอนการผลิตฟิล์มพีวีซีไม่ซับซ้อน สายการผลิตทั่วไปโดยทั่วไปประกอบด้วยเครื่องรีด เครื่องพิมพ์ เครื่องเคลือบด้านหลัง และเครื่องตัด ผลิตฟิล์มขนาด 0.3 มม. ถึง 0.7 มม. ในเวลาเดียวกัน เนื่องจากการออกแบบพิมพ์ที่ด้านหน้าของฟิล์มโดยเครื่องพิมพ์ และเคลือบด้านหลังที่ด้านหลังของฟิล์มด้วยสารเคลือบด้านหลัง แต่อย่าประมาทชั้นเคลือบด้านหลังนี้ต่ำเกินไป เพราะเป็นการรับประกันที่สำคัญสำหรับประสิทธิภาพของฟิล์มพีวีซีคุณภาพสูง การเคลือบด้านหลังประกอบด้วยวัสดุพิเศษและเป็นสารให้สัมพรรคภาพที่มีพลังงานสูง เนื่องด้วยการเคลือบด้านหลังนี้ทำให้ฟิล์มพีวีซีสามารถรวมเข้ากับ MDF หรือแผ่นไม้อื่นๆ ได้อย่างแน่นหนา และจะไม่ติดกาวเป็นเวลาสิบหรือสิบห้าปี ปัญหาที่ใหญ่ที่สุดของแผ่นไม้อัดธรรมดาคือไม่สามารถแก้ปัญหาฟิล์มหล่นได้ เนื่องจากกระบวนการผลิตทั้งหมดดำเนินการที่อุณหภูมิสูง (อุณหภูมิในเครื่องรีดสูงถึง 220 องศา) ทำให้ฟิล์มพีวีซีมีความทนทานต่อแสงและทนไฟสูง จึงมั่นใจได้ในคุณภาพของฟิล์มพีวีซีคุณภาพสูง
